De Sportman van het jaar combineert al enkele jaren het veld met de weg. Na een spektakel van een voorjaar richtte van Aert zich eind november opnieuw op de cross. Het duel met zijn eeuwige concurrent Van der Poel kon van start gaan.
Foto van Loetie Photography
Wout van Aert startte zijn veldritseizoen in de Urban Cross te Kortrijk. Na wondermooie overwinningen op de weg bezocht de Sportman van het Jaar opnieuw na een lange tijd zijn crossfiets op. Terwijl man in vorm Eli Iserbyt in de laatste ronde wegreed, streed van Aert mee voor het podium. Hij werd in zijn allereerste cross derde en vloog diezelfde dag met de andere Belgen met veel moed naar Tabor. Daar stond de eerste Wereldbeker van het seizoen op het programma. Van Aert kreeg het lastig door ver in het pak te starten, maar na één ronde wist hij zich wel meteen van voor te vinden met de rest. De mannen van Pauwels-Sauzen waren alweer op de afspraak en namen de touwtjes in handen. Vanthourenhout en de Europese kampioen sloegen een gaatje, van Aert was geklopt. Iserbyt moest zijn ploegmaat laten gaan en zo wist Vanthourenhout solo over de streep te komen. Net als de dag ervoor moest van Aert vrede nemen met een derde plek. Een ding was zeker, zijn eerste overwinning kon niet meer ver zijn.
Wie van Aert zegt, zegt Van der Poel. Ook de Nederlander maakte zijn comeback in het veld in Antwerpen. Terwijl de vliegende Hollander meteen naar zijn eerste overwinning vloog, moest van Aert het goede voorbeeld volgen en ook laten zien dat hij er stond. In Namen kon het dan gebeuren in een verwacht duel tussen de twee tenoren. Van Aert was gebrand om te winnen, tegen Van der Poel kon hij het zich niet mooier inbeelden. Er kwam echter een eind aan de dominantie tussen de twee, want Pidcock deed ook de hele cross mee voor de zege samen met leider Vanthourenhout. De Brit zette de hele cross de "grote twee" onder druk en sloeg bij verschillende pogingen telkens een gaatje. Op het einde van de cross moest Pidcock toch zijn meerdere erkennen. De zege ging andermaal naar de Nederlander en van Aert was opnieuw geklopt door zijn eeuwige concurrent. In Herentals zouden de rollen omdraaien, weliswaar door pech van Mathieu.
Van Aert rijdt thuis in zijn Herentals. Helaas zijn de supporters nog steeds niet welkom door het coronavirus. Toch weet hij de overwinning binnen te halen op een heel modderig parcours. De Wereldkampioen leek opnieuw op weg naar een zege, maar werd genekt door pech. Een lekke band maakte een kruis door zijn wedstrijd. Hij wist wel tweede te worden, maar Van der Poel kenende is die daar niet tevreden mee.
De week daarop zou van Aert iedereen naar huis rijden in Dendermonde. Het parcours was één groot modderbad en de renners zouden meer dan de helft van de cross moeten lopen. Een parcours dat van Aert op het lijf geschreven is. Van start tot finish reed hij voorop en Van der Poel zou al sinds het begin niet meedoen voor de overwinning. Met meer dan drie minuten voorsprong kwam van Aert aan.
De balenberg is een traditie op 1 januari. De drie hoofdrolspelers waren alweer Van der Poel, van Aert en Pidcock. Die laatste kon de Nederlander eerder in het seizoen wel eens kloppen in de Superprestige te Gavere, het bewijs dat de Wereldkampioen toch te verslaan is. Voor het eerst sinds lange tijd waren de twee tenoren aan elkaar gehecht. De logica werd gerespecteerd en van Aert moest alweer tevreden zijn met de tweede plaats. Van der Poel was zoals de voorbije jaren baas in Baal. Pidcock vervolledigde het podium met het brons. Het was toen al zeker, over één maand zouden de drie strijden voor de Wereldtitel in Oostende.
Zondag 31 januari, dé dag dat het moest gebeuren voor Wout van Aert. Na zijn heerschappij tussen 2016 en 2018, waar de Belg drie titels op rij veroverde, moest hij de laatste twee jaar de Wereldtitel laten aan de Nederlander. Van der Poel was gebrand om zijn eeuwige concurrent na te doen en ook een derde op rij te behalen. In Bogense en Dübendorf kwam Van der Poel solo aan. In Oostende kon hij zichzelf voor de tweede keer op rij opvolgen. Van Aert kwam het snelst uit de startblokken en sloeg telkens een gat in het zand. Wout had een enorm voordeel, want in 2017 werd hij al Belgisch kampioen in Oostende. Een lekke band zorgde voor een groot fiasco, zijn voorspong werd in een mum van tijd ingelopen en zag zo de titel in het water vallen. Van der Poel kwam solo over de streep, van Aert werd in zijn laatste cross tweede in de belangrijkste wedstrijd van het seizoen. Niet getreurd, want hij was klaar om ons alweer een spetterend voorjaar te bezorgen.
Reactie plaatsen
Reacties